นักบุญเปาโลแห่งไม้กางเขน
เกิดที่โอวาดาในครอบครัวที่ได้รับการทดลองอย่างหนัก 
ครั้งแรกท่านได้ไปเป็นทหาร และเมื่ออายุได้ 26 ปี ท่านได้รับ เครื่องแบบสีดำแห่งการ
ใช้โทษบาป จากพระสังฆราชแห่งเมืองอเล็กซานเดรีย (ซึ่งอยู่ทางภาคเหนือของประเทศอิตาลี)
และได้เขียนวินัยสำหรับคณะนักบวชของท่านในอนาคต ท่านกับน้องชายยอห์นได้มุ่งหน้าไปสู่ภูเขาอาร์เยนตารีโอ
(ออร์เบเตลโล) เพื่อจะเจริญชีวิตแบบฤาษีธุดงค์ แต่ว่าในวันฉลองท่านทั้งสองก็ลงจากภูเขาไปในหมู่บ้านเพื่อเทศน์สอน
เป็นต้นเทศน์สอนเรื่องพระทรมานของพระเยซูคริสตเจ้า
ในปี 1737 ท่านได้ตั้งคณะนักบวชชาย ปาสซีโอนิสตี และต่อมาท่านก็ได้ตั้งคณะนักบวชหญิงแบบเดียวกันด้วย
อุดมการของนักบวชคณะนี้คือ อุทิศตัวเองและเป็นพยานยืนยันถึงธรรมล้ำลึกแห่งไม้กางเขนในชีวิตของตนและในการเทศน์สอน
ซึ่งในขณะนั้นธรรมล้ำลึกแห่งไม้กางเขนได้ถูกบิดเบือนไปจากความเป็นจริงจากพวกวิมัตนิยม
ไม่มีอะไรที่จะมาดับหรือหยุดยั้งความรักต่อพระเจ้าของท่านได้ ไม่ว่าจะเป็นการดูหมิ่นสบประมาท
การมีสุขภาพที่ย่ำแย่หรือแม้แต่การถูกทดลองทางด้านจิตใจก็ตาม
นักบุญ เปาโล แห่ง ไม้กางเขน เป็นนักเพ่งฌานที่ยิ่งใหญ่คนหนึ่งท่านได้รักษาชีวิตจิตใจของท่านให้สดใสสะอาดบริสุทธิ์อยู่เสมอจนกระทั่งถึงวัยชราดังนั้น
ในบทเขียนต่าง ๆ ของท่านจึงมีเสน่ห์ดึงดูดใจเป็นพิเศษ ในฐานะที่ท่านเป็นพระสงฆ์วิญญาณรักษ์
ท่านได้พยายามสอนให้ลูกวิญญาณของท่านมีความไว้วางใจและความกล้าอยู่เสมอ ๆ ท่านบอกว่าไม่จำเป็นที่จะต้องสำรวจพิจารณามโนธรรมอย่างละเอียดถี่ยิบและต้องไม่ท้อถอยหมดมานะเพราะความผิดบาปของตน
ในปี 1845 พระคาร์ดินัลนิวแมน ได้มีจดหมายไปเรียนคุณพ่อโดมินิโก นักบวชคณะปาสซีโอนิสตีของนักบุญ
เปาโล แห่ง ไม้กางเขน ให้ไปต้อนรับพวกที่ได้กลับใจพวกแรกของอ๊อกส์ฟอร์ดที่เมืองลิตเติ้ลโมร์
พวกนี้เป็นบุคคลสำคัญทั้งนั้น และเป็นพวกผู้ก่อตั้งองค์การอบรมด้านจิตใจด้วย
คำภาวนาทูลขอและข้อปฏิบัติ
1. ขอให้เราทุกคนได้ตระหนักว่าการรักพระคริสตเจ้าก็คือการรักไม้กางเขน ซึ่งเป็นท่อธารแห่งชีวิต
2. ขอให้พระทรมานของพระเยซูเจ้าซึ่งเป็นหมายสำคัญแห่งความรัก อย่าทำให้เราต้องโศกเศร้าเสียใจ
3. ขอให้นักบุญเปาโลแห่งไม้กางเขน ช่วยดลใจให้เรามีความกล้าหาญในพระเจ้าผู้ช่วยให้รอด