นักบุญ เทเรซา แห่ง อาวีลาพรหมจารี และนักปราชญ์

องค์อุปถัมภ์ของเด็กกำพร้า, คนป่วย, คนมีสุขภาพไม่แข็งแรง

ระลึกถึงวันที่ 15 ตุลาคม

เทเรซา เด เซเปดา อี เด อาฮูมาดา เกิดในตระกูลผู้ดีที่ร่ำรวยของสเปน ตั้งแต่เด็กแล้วได้มีแววส่อให้เห็นความโน้มเอียงไปสู่ชีวิตการเพ่งฌาน เธอเป็นคนที่ชอบอ่านบทเขียนของบรรดาปิตาจารย์ และเพราะได้อ่านบทเขียนของ “นักบุญ เยโรม” เธอจึงได้มีกระแสเรียกให้เข้าเป็นนักบวช และได้เข้าอารามคาร์แมลที่บ้านเกิดเมืองนอนของเธอ คือ ที่เมืองอาวีลา ซึ่งขณะนั้นระ เบียบวินัยของคณะรู้สึกไม่เข้มงวดเท่าที่ควร และเธอเองทีแรกก็ปฏิบัติเหมือนนักบวชคนอื่นๆ ก่อนที่เธอจะได้เริ่มลงมือปฏิรูปครั้งใหญ่ โดยมีนักบุญยอห์น แห่งไม้กางเขนเป็นผู้ช่วยเหลือสนับสนุน

นักบุญเทเรซา ได้ลงมือถือปฏิบัติพระวินัยเคร่งครัดที่สุด แม้ว่าเธอจะมีภาระกิจหน้าที่ที่จะปฏิรูป และสร้างอารามแห่งใหม่ๆ และแม้จะมีความยากลำบากต่างๆ นานัปการที่เธอจะต้องเผชิญก็ตาม ถึงกระนั้นเธอก็ได้บรรลุถึงชีวิตการเพ่งฌานขั้นสูงสุด เรื่องนี้เราสามารถพิสูจน์ได้จากงานเขียนของเธอเอง เช่น “บนหนทางแห่งความครบครันบริบูรณ์” “ปราสาทแห่งชีวิตภาย ใน” “อัตชีวประวัติ” ฯลฯ เธอได้กล่าวว่าชีวิตบำเพ็ญตบะของคริสตชน คือการตอบสนองต่อพระจิตเจ้า พระองค์ทรงทำงานในตัวเราแต่ละคน ตั้งแต่เราได้รับศีลล้างบาป เพื่อที่จะช่วยบันดาลเราให้เข้าได้กับรูปแบบแห่งพระบุตรพระเจ้า
และถ้าหากเราจะพิจารณาดูนักบุญ เทเรซา จากทางด้านของมนุษย์ เธอก็เป็นสตรีที่เข้าใจคนอื่นได้ดี ร่าเริงแจ่มใส มีความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น น่ารัก แต่ในขณะเดียวกันเธอเป็นหญิงที่แข็งแกร่ง ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ และมีพรสวรรค์ในการจัดการเรื่องต่างๆ

เธอได้สิ้นใจในคืนวันที่ 4 ตุลาคม 1582 ซึ่งเป็นปีเดียวกันนั้นเองที่พระสันตะปาปาเกรกอรี่ที่ 13 ได้ทรงทำการแก้ไขปฏิทินใหม่ โดยให้วันรุ่งขึ้นเป็นวันที่ 15 ตุลาคม ดังนั้นการฉลอง หรือ การระลึกถึงเธอ จึงต้องทำกันในวันที่ 15 ตุลาคม ตามปฏิทินใหม่
คำสอนทางด้านชีวิตภายในอันลึกซึ้งของเธอ ส่วนใหญ่แล้วเราสามารถเทียบได้กับ ของนักบุญออกัสติน และของนักบุญเกรกอรี่ องค์ใหญ่ พระสันตะปาปา ดังนั้นเธอจึงสมควรที่จะได้รับการประกาศยกย่องว่าเป็น “นักปราชญ์ (หญิง) แห่งพระศาสนจักร” จากพระสันตะปาปา เปาโล ที่ 6 ในปี 1970

คำภาวนาทูลขอและข้อปฏิบัติ
1. การเป็นนักบวช คือ การรวมเอาการสวดภาวนาและการทำงานเข้าไว้ด้วยกัน
2. ขอให้ชีวิตภายในของเราเป็นสื่อนำความชื่นชมยินดีแห่งพระวรสารไปสู่ทุกๆ คนที่เราพบปะด้วย
3. ในชีวิตของเราให้เรามุ่งไปสู่พระเจ้า องค์คุณงามความดีสูงสุดแต่เพียงผู้เดียว
4. ขอพระคริสตเจ้าจงช่วยเหลือและสนับสนุนผู้ที่มีหน้าที่ปรับปรุงฟื้นฟูชีวิตนักบวช

ข้อมูลจากเวปไซด์อัครสังฆมณฑลกรุงเทพ