อัลเบิร์ต แห่งเลาอิงเกน ในแค้วนบาวาเรีย ประเทศเยอรมันนี ขณะที่ยังกำลังศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยที่เมืองปาดัว ก็ได้เข้าเป็นนักบวชคณะโดมินีกัน ต่อมาท่านได้รับแต่งตั้งให้เป็นอธิการแขวงและสอนเทววิทยาที่กรุงปารีส และที่กรุงปารีสนี่เอง ท่านได้มีลูกศิษย์คนหนึ่งคือ นักบุญ โทมัส อะไควนัส ที่สุดท่านได้รับการแต่งตั้งให้เป็นพระสังฆราชแห่งเมืองเรเกนสบูร์ก (ประเทศเยอรมันนี) แต่เป็นพระสังฆราชได้ปีเดียวก็ขอลาออกจากตำแหน่ง เพื่อจะได้อุทิศตัวเองให้กับการศึกษาค้นคว้าได้อย่างเต็มที่

นักบุญ อัลเบิร์ต ยิ่งใหญ่ในฐานะที่เป็นนักเทววิทยา นายชุมพาบาล นักวิทยาศาสตร์ และเป็นผู้ก่อให้เกิดสันติระหว่างไพร่ฟ้าประชาชนกับเจ้านาย เนื่องจากว่าท่านเป็นนักธรรมชาตินิยมผู้ช่ำชองคนหนึ่ง และก็เป็นคนเดียวในสมัยของท่านที่ได้นำเอาวิชาการทางธรรมชาติกับการไขแสดง ปรัชญากับเทววิทยามารวมเข้าไว้ด้วยกันอย่างน่าพิศวง และเพราะความเข้ากันได้ระหว่างวิทยาศาสตร์กับความเชื่อนี่เอง ที่ได้ทำให้ความคิดอ่านของนักบุญ อัลเบิร์ต ใกล้ชิดกับปัญหาของเรามนุษย์ในสมัยปัจจุบันนี้มาก ท่านได้ช่วยเปิดขอบฟ้าแห่งเทววิทยาเกี่ยวกับปัญหา “การกำเนิดของโลกและอนาคตของโลก” ให้กว้างขึ้น

และบูชามิสซาเองก็น่าจะได้รับการฟื้นฟูโดยให้เทววิทยาของพิธีกรรม ได้สัมผัสกับพระวาจาของพระเจ้า กับธรรมประเพณี และกับสภาพการณ์ที่แท้จริงของเรามนุษย์ในสมัยปัจจุบันนี้

คำภาวนาทูลขอและข้อปฏิบัติ
1. อย่าให้วิชาการต่างๆ (วิทยาศาสตร์)ทำให้เราออกห่างจากพระเจ้า ตรงข้ามจะต้องช่วยนำเราให้เข้าหาพระองค์
2. ขอให้นักเทววิทยาได้แลเห็นว่าการไขแสดงนั้นเข้ากันได้กับวิทยาศาสตร์
3. ขอให้พระวาจาของพระเจ้าได้รับการถ่ายทอดอย่างสัตย์ซื่อและอย่างมีประสิทธิภาพ
4. ขอให้พระคริสตเจ้าโปรดบันดาลให้มีนักเทววิทยาที่เป็นอาจารย์แห่งชีวิต จริงๆ ในพระศาสนจักรของพระองค์

ข้อมูลจากเวปไซด์อัครสังฆมณฑลกรุงเทพ