ชื่อเดิมของ นักบุญ บาร์นาบัส คือยอแซฟ แต่พวกอัครธรรมทูตได้ตั้งชื่อให้ท่านใหม่ว่า “บาร์นาบา” ซึ่งมีความหมายว่า “ผู้มีหน้าที่ตักเตือน” หรือ “ประกาศก” นั่นเอง

นักบุญ บาร์นาบัส ถือกำเนิดจากเชื้อสายของเลวีและเป็นชาวเกาะไซปรัส ท่านเป็นคนดี มีความเชื่อ และเต็มเปี่ยมไปด้วยพระจิตเจ้า เนื่องจากท่านเป็นเจ้าของที่นาแปลงหนึ่ง ท่านก็ได้เอาไปขายและได้นำเงินมามอบให้ที่แทบเท้าของบรรดาอัครธรรมทูต นี่เป็นคำชมที่นักบุญลูกาได้บันทึกไว้ในหนังสือกิจการอัครธรรมทูตของท่าน( กจ. 4:36-37 ) ดูเหมือนว่าท่านจะเป็นที่ต้องการทั้งในกลุ่มที่มีเชื้อสายชาวฮีบรู และในกลุ่มที่เป็นชาวกรีกด้วย

ตลอดชีวิตของท่านรู้สึกว่าท่านต้องคอยเป็นคนกลางอยู่เรื่อย ท่านต้องคอยไกล่เกลี่ยระหว่างพวกผู้ใหญ่ของคนสองกลุ่มที่แตกต่างกันในด้านวัฒนธรรมและภาษา และได้เป็นผู้ที่แนะนำนักบญ เปาโล ให้กับกลุ่มคริสตชนที่เป็นชาวยิว ( กจ. 9: 27; กท. 2: 8-10 ) ท่านได้เป็นผู้ให้กำลังใจ และแรงกระตุ้นแก่กลุ่มคริสตชนที่เมือง “อัน ติโอก” (กจ 11:22-30 ) ซึ่งก็เป็นตัวอย่างแรกของพระศาสนจักรที่ได้ยอมรับพวกกรีกมากกว่าฮีบรู ( กจ. 11:19-21 )ท่านได้เป็นเพื่อนร่วมเดินทางของนักบุญ เปาโล ในการเดินทางแพร่ธรรมครั้งแรก ( กจ. 13-14 ) แต่เนื่องด้วยนักบุญ เปาโล เป็นคนแข็งไม่ยอมใครง่ายๆ ที่สุดท่านจึงทำงานแพร่ธรรมของท่านลำพังคนเดียว (กจ.15: 36.40 )

นักพระคัมภีร์บางคนเชื่อว่าท่านอาจจะเป็นผู้เขียนจดหมายถึงชาวฮีบรู เพราะท่านได้รับการศึกษาอบรมในแวดวงของพระสงฆ์ และรู้จักมักคุ้นกับความคิดต่างๆ ของนักบุญ เปาโล ซึ่งได้ทำให้หลายๆ คนเชื่อว่า ท่านสามารถแต่งจดหมายฉบับนี้ขึ้นมา ซึ่งเป็นงานเขียนชิ้นแรกที่พูดถึงศักดิ์สงฆ์ของคริสตศาสนา

คำภาวนาทูลขอและข้อปฏิบัติ
1.ขอให้การมาร่วมถวายบูชามิสซาของเราทุกครั้ง ได้เป็นพลังที่เพิ่มความหวังในชีวิตนิรันดร์ ให้กับเรายิ่งๆ ขึ้น
2. ให้เราได้รู้จักเก็บข้อคิด ข้อปฏิบัติ ซึ่งเป็นน้ำพระทัยของพระเจ้าในพระวาจาของพระองค์ ที่เราได้ฟังขณะที่เรามาร่วมถวายบูชามิสซา
3.ขอให้เราได้เป็นพยานยืนยันกับการกระทำของเราว่า บูชามิสซาและศีลมหาสนิทที่เราได้รับได้ช่วยเปลี่ยนชีวิตของเรา
4. ขอให้บูชามิสซาได้ช่วยทวีความสัมพันธ์ฉันท์พี่น้อง ในระหว่างผู้ที่มาร่วมถวายบูชามิสซาด้วย